Choroby tarczycy

Przyczyną niedoczynności może być choroba autoimmunologiczna tarczycy /choroba Hashimoto/, stany zapalne tarczycy, stosowanie niektórych leków i preparatów diagnostycznych , usunięcie tarczycy oraz leczenie izotopem jodu radioaktywnego.

Objawami niedoczynności mogą być: uczucie chłodu, spowolnienie, senność, wzrost wagi ciała, zaparcia, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia płodności, poronienia i inne.

Leczenie niedoczynności tarczycy polega na stosowaniu hormonów tarczycy w dawkach dobieranych indywidualnie dla każdego chorego.

Najczęstsze przyczyny to choroba Graves-Basedowa, guzki toksyczne w tarczycy, niektóre stany zapalne tarczycy, stosowanie niektórych leków i preparatów diagnostycznych

Do najczęstszych objawów należą: osłabienie, spadek wagi ciała, przyspieszenie lub zaburzenia akcji serca, uczucie wzmożonego napięcia nerwowego, uczucie gorąca i inne.

W leczeniu nadczynności stosuje się leczenie farmakologiczne, leczenie izotopem 131-J lub leczenie chirurgiczne.

Diagnostyka zmian guzowatych polega na wykonaniu badania USG tarczycy oraz, w razie potrzeby, biopsji czyli nakłucia diagnostycznego guzka z oceną pobranego materiału przez patologa.

Postępowanie w wolu guzowatym polega na obserwacji ewentualnego wzrostu zmian guzowatych i leczeniu operacyjnym gdy jest taka konieczność. W niektórych przypadkach możliwe jest leczenie guza tarczycy izotopem jodu radioaktywnego.

Są to schorzenia o zróżnicowanym obrazie klinicznym , mogące być przyczyną zarówno nadczynności jak i niedoczynności tarczycy, dolegliwości bólowych lub przebiegać bezobjawowo.

Leczenie stanów zapalnych jest zależne od rodzaju zapalenia i obrazu klinicznego .

Do podstawowych badań diagnostycznych w chorobach tarczycy należą badanie krwi tj. TSH i FT4 oraz USG tarczycy, które wykonuje lekarz w trakcie wizyty.